پای دیابتیک

· تغذیه سالم داشته باشید و برنامه رژیم غذایی را بدقت مراعات کنید.

· ورزش کنید.(نوع ورزش باید با صلاحدید پزشک و در نظر گرفتن شرایط خاص شما انتخاب شده باشد).

· سیگار نکشید چون باعث کاهش جریان خون به پای شما میشود.


· الکل مصرف نکنید.

· قند خون و قند ادرار را بطور منظم آزمایش کنید.


· آرامش خاطر و زندگی کم استرس داشته باشید.

· داروهای خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

· به پزشک، پرستار آموزش دیابت بیشتر مراجعه کنید و تا آنجا که میتوانید به فراگیری نحوه کنترل دیابت خود ادامه دهید.

· پاهای خود را هر روز مشاهده و کنترل کنید:

هر روز زمان مناسبی را برای برسی پاهایتان انتخاب کنید(بهترین زمان عصر است).

پس از مشاهده پاهایتان در صورت یافتن هر گونه ناراحتی مانند بریدگی، زخم، تاول، کبودی، لکه های تیره رنگ، ناخن های غیر عادی (عفونی، پینه بسته، زخیم، شکننده و در بافت فرو رفته )، تغییر درجه حرارت (گرمی یا سردی)، ترک و ضایعات بین انگشتان هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. در صورت وجود بریدگی یا زخم محل را با آب و صابون ملایم شسته و با گاز استریل بپوشانید سپس جوراب سفید پوشیده و فوری به پزشک مراجعه کنید.

اگر در مورد خم شدن جهت دیدن پاهایتان مشکل دارید از یک آینه پلاستیکی استفاده کنید.


· پوست را نرم و لطیف نگه دارید:

یک لایه نازک از وازلین، کرم بچه یا گلیسرین به بالا و پایین پاهایتان بمالید. کرم را بین انگشتان پا استفاده نکنید چون این کار میتواند باعث ایجاد عفونت شود.


· پاهای خود را هر روز بشویید:

قبل از شستن پاها برای اینکه مطمئن شوید آب زیاد داغ نیست، درجه حرارت آن را آزمایش کنید. میتوانید از آرنج خود استفاده کنید.

پاهای خود را با حوله شخصی به خوبی خشک کنید، خشک کردن لابه لای انگشتان الزامی است. آب سرد نیز مضر است. به لای انگشتان خود توجه بیشتری کنید.


· هر هفته ناخن های پایتان را گرفته و مرتب کنید:

ناخن ها را بطور مستقیم از یک سو به سوی دیگر کوتاه کنید جهت جلوگیری از فرو رفتن ناخن در گوشت گوشه های ناخن ها را تا ته کوتاه نکنید در پایان با یک سوهان ، ناخن ها را مرتب و نرم کنید. هیچگاه ناخن ها را از ته نگیرید. اگر جهت گرفتن ناخن مشکل دارید از یکی از اعضای خانواده کمک بگیرید.


· کفش مناسب بپوشید:

کفش های کاملا اندازه بخرید. کفش های چرمی بپوشید. کفش هایی را که از جنس پلاستیک ساخته شده اند نپوشید چون اجازه نفس کشیدن به پاهای شما نمیدهند. در زمستان چکمه هایی را بپوشید که داخل آنها خز دار یا پشمی باشد. داخل کفش هایتان را به طور روزمره از نظر وجود اجسام خارجی، پارگی و پیدایش نقاط زبر، نا صاف و خشن برسی کنید.



· همیشه کفش ها و جوراب هایتان را در داخل خانه و در بیرون بپوشید:

هر روز جوراب هایتان را عوض کنید. کش جوراب استفاده نکنید. هرگز پا برهنه راه نروید (حتی در خانه خودتان). جوراب هایی را انتخاب کنید که جنسشان از کتان یا پشم باشد کش دار نباشد و اندازه باشد.


· همیشه اجازه دهید خون در پاهایتان جریان پیدا کند:

هنگام نشستن از انداختن ساق ها و پاها روی همدیگر بپرهیزید. موقع نشستن پاهای خود را بالاتر نگه دارید. روزانه دو – سه بار بمدت پنج دقیقه پاهای خود را با حرکت های بالا و پایین، چپ و راست تکان دهید.


· پینه ها و میخچه ها را دستکاری نکنید:

میخچه ها و پینه ها را نبرید از تیغ های خودتراش، چسب میخچه، محلول های شیمیایی و هر گونه داروی خانگی استفاده نکنید. از نوار چسب ویژه زخم روی پاها استفاده نکنید. در مورد میخچه ها و پینه هایتان با پزشک متخصص پوست مشورت کنید. از تماس پوست با محلول ها یا پمادهای ضد عفونی کننده غلیظ خودداری کنید.


· پاهای خود را از گرما و سرما محافظت کنید :

 پاهای خود را از رادیاتور و بخاری دور نگه دارید. در روی سطح داغ با کفش راه بروید. از قرار دادن مستقیم کیسه ی آب گرم خودداری کنید. اگر در طول شب در پاهایتان احساس سردی می کنید جوراب بپوشید هرگز پاهایتان را برای گرم کردن در آب داغ فرو نبرید.

· حتما از پزشک خود تقاضا کنید که پاهای شما را از نظر حس لامسه و نبض حداقل
سالی دو بار کنترل کند.

· مراقبت از پاهایتان را از همین حالا شروع کنید و آن را به فردا موکول نکنید.

· بیشتر قطع پاها با یک زخم ساده شروع میشود.

· هرگونه زخم پا را جدی گرفته و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

· هرگز به مدت طولانی به یک شکل ننشینید.