بیماری بهجت چیست؟
بیماری بهجت با تظاهرات مختلف مانند زخم های دهانی، زخم های تناسلی و التهاب چشم می باشد. این سندرم شامل گروهی از علائم می باشد، مواردی که شما تجربه کرده اید و نشانه ها یعنی مواردی که پزشک مربوطه با معاینه شما متوجه شده است. این بیماری در محدوده خط ابریشم سابق شامل ترکیه، ایران و چین شیوع بیشتری دارد، علت بروز این بیماری بطور قطع مشخص نیست.
نشانه ها و علائم بیماری بهجت:
بهجت دامنه ی گسترده ای از علائم را داراست در حالی که اکثر بیماران ممکن است تنها تعداد کمی از این علائم را داشته باشند.
آفت های دهانی و بیماری بهجت :
تقریبا ۹۸٪ از مبتلایان به سندرم بهجت زخم های دهانی را دارند که از علائم برگشت پذیر می باشد. این زخم ها اکثرا دردناک هستند و بر دامن دهان، زبان، گلو ایجاد شده که دو دسته می باشند: 1) زخم های کوچک و سطحی و متعدد که به سرعت خوب می شوند. 2) زخم های بزرگ و عمیق که دیر التیام می یابند.
زخم های تناسلی از علایم بیماری بهجت:
در زنان ممکن است این زخم ها در دستگاه تناسلی، واژن مشاهده شود. مردان هم ممکن است با زخم بر روی پوست بیضه ها، و آلت تناسلی و تورم در بیضه ها مواجه شوند. زخم ها و التهابات ممکن است در اطراف مقعد و کشاله ی ران هم نمایان گردد. زخم تناسلی در این بیماری معمولا فاقد درد است و پس از بهبودی آثار آن بر روی پوست باقی می ماند. زخم های دهانی و تناسلی در سندرم بهجت با ویروس تبخال به وجود نمی آیند و از طریق روابط جنسی قابل انتقال و سرایت نمی باشند پس نمی توانید این بیماری را از شخص دیگری بگیرید.
التهاب چشم از علایم بیماری بهجت:
التهاب چشم یکی از مشهور ترین علائم سندرم بهجت است. التهاب چشمی ممکن است در جلو و یا پشت چشم باشد، در اطراف عنبیه یا کنار شبکیه. این التهاب باید در سریع ترین زمان ممکن درمان شود زیرا ممکن است موجب از دست دادن بینایی گردد.
علائم سندرم شامل احساس جسم شناور (خال و لکه ای به صورت معلق در هوا مقابل میدان دید شما ظاهر می شود)، تیرگی یا افت بینایی و درد و قرمزی در چشم است که توسط بیماران ذکر می شود.
خستگی ( کوفتگی) از علایم بیماری بهجت:
خستگی مفرط از علائم بسیار شایع این سندرم می باشد.
مشکلات مفصلی از علایم بیماری بهجت:
امکان دارد درد و تورم را در چندین مفصل داشته باشید. این مشکلات مفصلی ممکن است بیایند و بروند (موقتی باشند) و یا دائمی و ماندگار شوند. این دسته از ناراحتی ها با رماتیسم و آرتروز و التهاب مفاصل یکسان نیست و معمولا بر خلاف بیماری آرتریت روماتوئید به مفاصل آسیبی نمی رسانند.
ابتلای سیستم عصبی:
گاهی اوقات بیماری بهجت موجب علائم دیگری می شود. مانند: دو بینی، اشکال شنوایی، سرگیجه، از دست دادن تعادل، ضعف و بی حالی، احساس ضعف و بی حسی در بازوها و پاها، همچنین تعدادی از افراد مبتلا به بهجت تجربه افسردگی را نیز دارند. ابتلای سیستم مغزی در این بیماری بایستی مرتبا بررسی و درمان مناسب صورت گیرد.
مشکلات روده:
بسیاری از افراد مبتلا به سندرم بهجت نفخ و باد فراوان معده دارند. بهجت گاهی اوقات التهاب روده ها، اسهال و دردهای شکمی، خون و مخاط در مدفوع را موجب می شود.
لخته شدن خون (ترومبوز):
رگهای خونی ملتهب ریسک دچار شدن به ترومبوز را در شما افزایش می دهد، اگرچه این از انواع تروزمبوزی نیست که منجر به سکته های قلبی می شود. سیاهرگ نزدیک به سطح پوست شما در زمان ابتلاء دردناک، گرم و قرمز می شود و ترومبوز در سیاهرگ عمیق تر سبب درد و تورم اندامهای تاثیرپذیر زیرین می گردد. پاها اغلب بیشتر از بازوان تحت تاثیر قرار می گیرند. ترومبوز ممکن است در رگ های خونی سر، ریه ها یا دیگر اندام های داخلی رخ دهد اما این امر بسیار نادر است.
تشخیص بیماری بهجت:
تشخیص سندرم بهجت مقداری زمانبر است. هیچ آزمایشی برای تایید تشخیص وجود ندارد و ممکن است علائم این سندرم با علائم بیماریهای معمولی اشتباه گرفته شود. پزشک مربوطه باید بقیه دلایل ممکن علائم را رد کند. امکان ندارد که همیشه تشخیص قطعی داده شود اما اگر با بازگشت زخمهای دهانی (بیشتر از ۳ بار در دوره ی زمانی ۱۲ ماه) مواجه شوید به همراه یافته های زیر ممکن است مبتلا به بهجت باشید. زخم های تناسلی، مشکلات پوستی، التهاب در چشم، مثبت بودن آزمایش Pathergy.
روش های درمان بیماری بهجت:
در حال حاضر معالجه ای برای سندرم بهجت وجود ندارد اما درمان می تواند کنترل کننده شدت علائم و بهبودی وضعیت عمومی شما گردد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. از آنجایی که بهجت بر بسیاری از قسمت های بدنتان تاثیر خواهد گذاشت، ممکن است معالجه ی شما تحت نظارت چندین متخصص مختلف قرار گیرد. معمولا یک متخصص روماتولولوژی توانایی متناسب کردن درمان های شما را دارد. اکثر اوقات با یک چشم پزشک و دیگر متخصصان نیز مشورت می شود.
درمان های متداول بیماری بهجت
درمان متداول برای تعدیل موارد شدید سندرم بهجت،گروهی از داروها هستند که سیستم ایمنی بدن شما را کنترل می کنند.
این داروها شامل: آزایتروپین، سیکلوسپورین، میکوفنولات، تاکرولیموس. بعضی از افراد به درمان بیشتر با استروئید معمولا پردنیزولون احتیاج دارند.
ورزش کردن
مفاصل خود را ورزش دهید و سطح کلی تناسب اندامتان را خوب نگه دارید. تا جایی که توان دارید ورزش کرده اما زمانی که خسته شدید حتما استراحت کنید.
رژیم و تغذیه و بیماری بهجت
پیشنهاد میکنیم یک رژیم متعادل با مقدار فراوان میوه و سبزیجات به همراه پرهیز از خوردن چربی و شکر برای سلامت عمومی خود داشته باشید، استفاده از مواد غذایی حاوی کلسیم، ویتامین D3 ، جهت جلوگیری از پوکی استخوان توصیه می شود.
زندگی با سندرم بیماری بهجت
هر شرایطی در دراز مدت می تواند بر روی حالات روحی شما مثل احساسات و اعتماد به نفستان تاثیرگذار باشد، این شرایط می تواند منجر به فشار بر روی کار، زندگی اجتماعی و روابط شما گردد. هرگاه احساس کردید که این شرایط ناراحتتان می کند با دوستان، آشنایان و پزشک خود صحبت کنید. همچنین می توانید با گروه های حمایت کننده و دیگر افراد مبتلا به بهجت در ارتباط باشید.
بیماری بهجت در بارداری
برخی اوقات زخم های تناسلی مرتبط با بهجت رابطه جنسی را سخت و دردناک می کنند اما این زخم ها قابل انتقال یا مسری نیستند. بعضی از داروهای مصرفی برای درمان سندرم بهجت بر اسپرم، تخمک، باروری یا حتی نوزاد شما تاثیرگذارند، برای مثال تالیدومید به عنوان دارویی مضر بر جنین شناخته شده است. مهم است که مردان و زنان مبتلا به بهجت با پزشک خود درباره ی تصمیم بر بچه دار شدن مشورت کنند. البته دلیلی بر تشکیل خانواده ندادن بیماران بهجت وجود ندارد و شانس ابتلای فرزند شما به بیماری بهجت کم است.
