سکته های مغزی

طبق اعلام  معاونت وزیر بهداشت  و درمان  روزانه  چهارصد نفر در کشور  بر اثر سکته مغزی  جان خود را از دست میدهند .

آیا این آمار  ترساننده و  هشدار انگیز نیست  ؟؟؟

 البته  ترساننده تر از آن  این واقعیت است که بسیاری از این فوت  شده ها  ، هفته ها و ماهها  و حتی سالها  بر روی  تشک ها – تخت های بیمارستانها و خانه های سالمندان با اوضاع بسیار ناراحت کننده و گاها اسفناک مانده اند .

اوضاع اسفناکی  که ضمن تخلیه  منابع  مادی خانواده ها  عوارض روحی  که بر روی  خانواده و بستگان آنها میگذارد سالها و حتی تا آخر عمر آنها باقیست .  زخم های بستر  و قیافه های لاغر این بیماران  در اثر عدم توانائی  در خوردن و آشامیدن  و گاها احساس  گناه بستگان در عدم توانایی کافی  جهت رسیدگی به  این عزیزان نشان  عوارض روحی  طولانی مدت  خانواده بیمار است . کاهش رابطه عاطفی این بیماران دچار  سکته مغزی در خانواده  هم اکثرا پیش میاید و مشکلات فراوان دیگر ...

حال چکار باید کرد ؟

a-    اول باید بیماری را بشناسیم

بیماری سکته مغزی Cerebrovascular accident ( C.V.A)

انسداد عروق خون رسانی بخشی از  مغز در اثر لخته  - پلاک و ... منجر به عدم خون رسانی به آن قسمت مغز میشود که نکروز و از بین رفتن آن قسمت از  مغز باعث بروز مشکلات جسمی و روحی میشود که به این نوع سکته ها  ، سکته های  ایسکمیک  گفته میشود .

نوع دیگر که سکته های  هموراژیک خوانده میشود  در آنها رگ خون رسان بخشی از  مغز بدلایلی پاره شده  و خون رسانی به ناحیه بعد از آن  محل مختل شده و بازهم  علائم جسمی و روحی آن دیده میشود .

عوامل مستعد کننده :

 

فشار خون بالا – دیابت – چربی خون بالا – کاهش تحرک – مصرف نمک زیاد – استرس ها و اضطراب ها – بیماریهای قلبی – سن بالا – استعمال دخانیات  - سابقه خانوادگی

پیشگیری

کاهش  ریسک فاکتورهای  متغیر در هر درجه و سطحی میتواند به همان میزان در کاهش  احتمال  موثر باشد  مانند  عدم  استعمال  دخانیات -  قند – چربی خون  - مصرف محدود نمک – کاهش  استرس ها و  چکاپ مدام سالمندان  توسط  پزشکان هر شش ماه الی یکسال و...

درمان  :

درمان قطعی این بیماری خیلی کم است و موفقیت  ناچیزی دارد  مخصوصا در گرفتاری بخش های  حیاتی مغز .

همان بهتر و منطقی تر که از  بروز بیماری  پیشگیری نماییم با کاهش و کنترل ریسک فاکتورها و  تشخیص .

انجمن جهانی سکته مغزی با یک  جمع بندی و معادل سازی  برای یادسپاری ،  کلمه FAST  را با

توضیح  زیر پیشنهاد کرده است :

  FACE ( چهره ) :  بیمار وقتی که  لبخند میزند  یک طرف صورت افتاده است .

ARMS   ( بازوها ) : وقتی هر دو دست بصورت ( حالت دعا کردن )  بالا برده میشود آیا هر دو دست با هم و هماهنگ بالا میروند یا یکی از دیگری متفاوت ؟؟

SPEECH   یا صحبت کردن  : آیا  بیمار مثل همیشه صحبت  میکند یا تون صدایش فرق کرده است ؟

نجوا گونه شده یا  خیر ؟ کلمات واضح ادا میکند یا نامفهوم و گنگ .

TIME  :  هر وقت  هریک از موارد وعلائم فوق  را در بیمار شاهد بودید  سریعا و بدون فوت وقت یا با شماره تلفن اورژانس 115 تماس بگیرید و یا خودتان  بیمار را به اورژانس منتقل  نمایید .

عباس دیندوست – مسئول بیماریهای غیرواگیر